ဒုတိယ ရွံကရ သို႔မဟုတ္ မိုးျပာဦးၫာဏ

ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ (၃-၁၂-၂၀၁၆ ရက္ စေနေန႔ ထုတ္) မွာ ဦးေန၀င္းဆုိသူက မုိးျပာဦးၫာဏရဲ႕ ပစၥဳပၺန္ကမၼ၀ါဒ အယူ၀ါဒေရးရာဆုိင္ရာ စာအုပ္စာတမ္း အသံသြင္းေခြမ်ား ထုတ္ေ၀မယ္၊ ကန္႔ကြက္ႏုိင္တယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ေၾကျငာခဲ့တယ္။ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး (ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး သာသနာေရးမွဴး႐ုံး)က ဥပေဒနဲ႔အညီ ကန္႔ကြက္ခဲ့တယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ သာသနာေရး၀န္ႀကီး ကိုယ္တုိင္ကလည္း မုိးျပာဦးၫာဏကို တရားစြဲမယ္လုိ႔ သတင္းေထာက္ေတြကို ထုတ္ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီအခါမွာ လစ္ဘရယ္သမားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ သတ္မွတ္ထားသူအခ်ဳိ႕နဲ႔ မုိးျပာဂုိဏ္းသားမ်ားက ဒီမုိကေရစီေခတ္မွာ လြတ္လပ္စြာ ေျပာေရးဆုိခြင့္မရွိဘူးလို႔ အသံထြက္လာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မုိးျပာဦးၫာဏနဲ႔ သူ႔အယူ၀ါဒနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပခ်င္တာေလးေတြ ရွိလာတယ္။          

သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၁၂၀၀ ေက်ာ္ေသာအခါ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ေကရလာ ျပည္နယ္တြင္ ရွံကရအမည္ရွိ ျဗဟၼဏပ႑ိတ္တစ္ေယာက္ ေပၚေပါက္ခဲ့ တယ္။ ရွံကရဟာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ ဒိႏၷာဂနဲ႔ ဓမၼ ကိတၱိတို႔ ေရးသားစီရင္ထားတဲ့ တကၠေဗဒက်မ္းမ်ားကို တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ ေလ့လာတတ္ေျမာက္ထားသူျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွံကရဟာ တကၠေဗဒ နည္းက် စကားစစ္ထိုးရာမွာ ကြၽမ္းက်င္လိမၼာသူျဖစ္တယ္။ 

ရွံကရဟာ ဗုဒၶဘာသာဂိုဏ္းကြဲမ်ားျဖစ္တဲ့ ေယာဂါစာရဂုိဏ္းနဲ႔ မဇၥ်ိမိကဂုိဏ္းမ်ားက အေတြးအေခၚသေဘာတရားမ်ားကို ကူးယူၿပီး အတၱ၀ါဒ ျဗဟၼဏ၀ါဒ ဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒမ်ားကို ယုတၱိရွိေအာင္ ျပဳျပင္ေရး သားေပးခဲ့တယ္။ အခ်င္းခ်င္းဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနတဲ့ အတၱ၀ါဒဆုိင္ရာ က်မ္းမ်ားကို ေရွ႕ေနာက္ညီညြတ္ေအာင္ ဖြင့္ဆိုခ်က္က်မ္းမ်ား ေရးသား ေပးခဲ့တယ္။ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားကို အတုယူၿပီးေတာ့ ဟိႏၵဴဘုန္းႀကီးမ်ားကို ေက်ာင္းတုိက္မ်ားနဲ႔ တစုတေ၀းတည္းေနေစၿပီး စနစ္တက် အယူ၀ါဒဆုိင္ရာစာေပမ်ား သင္ၾကားေပးေစခဲ့တယ္။ 

ရွံကရဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္ရွိ ဘုရင္မ်ားကို သာသနာ့ဒါယကာအျဖစ္ သိမ္းသြင္းၿပီး သာသနာပိုင္ရဟန္းမင္းအျဖစ္ ဟိႏၵဴဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားကို ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။ 

ရွံကရဟာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ အယူ၀ါဒယွဥ္ၿပဳိင္ပြဲမ်ား မၾကာခဏျပဳလုပ္ဆင္ႏႊဲေလ့ရွိတယ္။ ရွံကရဟာ စကားေျပာကြၽမ္းက်င္ သူျဖစ္တာေၾကာင့္ရယ္၊ ထိုအခ်ိန္အခါက စာေပက်မ္းဂန္ ကြၽမ္းတတ္ ေျမာက္တဲ့ရဟန္းေတာ္မ်ား အိႏၵိယႏုိင္ငံေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္မ်ားမွာ မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ ရွံကရကသာ အၿမဲအႏုိင္ရရွိတယ္။ ရွံကရဟာ သူအႏုိင္ရရွိတဲ့အခါမွာ ႐ႈံးတဲ့ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဗုဒၶဘာသာကို စြန္႔လႊတ္ ေစၿပီး ဟိႏၵဴဘာသာကို ကိုးကြယ္ခိုင္းခဲ့တယ္။ ဟိႏၵဴဘာသာကို မကိုး ကြယ္ပါက ပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ ေထာပတ္အိုးႀကီးထဲ ႏွစ္သတ္ေစခဲ့တယ္။ 

ရွံကရဟာ ဘာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာအေပၚ ဒါေလာက္ ရက္ရက္ စက္စက္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရတာပါလဲ။ ရွံကရဟာ တစ္ခ်ိန္က ဗုဒၶဘာသာရဟန္း ေတာ္တစ္ပါးျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူဟာ ပါရာဇိကက်တာေၾကာင့္ ရဟန္းေကာင္း မ်ားက သူ႔ကို လူ၀တ္လဲေစၿပီး သာသနာ့ေဘာင္ကေန ႏွင္ထုတ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွံကရဟာ ဗုဒၶဘာသာအေပၚ အၿငဳိးတႀကီး ေခ်မႈန္းတုိက္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ 

ျမန္မာႏုိင္ငံ သာသနာ့သမုိင္းမွာလည္း ဒုတိယရွံကရေတြ အမ်ား အျပား ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ ပါရာဇိကက်လို႔ သာသနာေတာ္ ေမာင္းထုတ္ခံရသူမ်ား၊ ပါရာဇိကက်ၿပီး စိတ္ မလုံမၿခံဳျဖစ္ေနသူမ်ားဟာ ေထရ၀ါဒပိဋကစာေပမ်ားကို ပုံဖ်က္ၿပီး ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကို အၿငဳိး တႀကီး တိုက္ခုိက္တတ္ၾကတယ္။ ယေန႔အခ်ိန္မွာ ဒုတိယရွံကရအျဖစ္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေနသူကေတာ့ မုိးျပာဦးÓဏပဲျဖစ္တယ္။ 

မုိးျပာဦးၫာဏကို မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး ပခုကၠဴခ႐ိုင္ ေဂါင္းကြဲ ေက်း႐ြာေန ဦးျမဒင္+ေဒၚလွထြန္းတုိ႔က ၁၃၀၀ ျပည့္ႏွစ္ နယုန္လဆန္း ၃ ရက္ အဂၤါေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ၁၃၁၄ ခုႏွစ္မွာ ေဂါင္းကြဲ႐ြာေတာင္ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးပညာထံမွာ ကိုရင္အျဖစ္ သာသနာ့ေဘာင္၀င္ ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဦးၫာဏဟာ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို မႏၲေလးၿမဳိ႕ မစိုးရိမ္တုိက္ေဟာင္း ဂႏၴဓူရေက်ာင္းမွာ သင္ယူခဲ့တယ္။ ပထမငယ္တန္း၊ ပထမလတ္တန္း၊ ပထမႀကီးတန္းမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ ဓမၼာစရိယတန္းကို မေအာင္ျမင္ခဲ့။ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ထိ ပညာသင္ယူၿပီး အသက္၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္တဲ့အခါမွာ ေတာထြက္ၿပီး မႏၲေလးတစ္၀ိုက္ရွိ ေတာရမ်ားမွာ တရားအားထုတ္ခဲ့တယ္။ 

မုိးျပာဦးၫာဏဟာ မင္းကြန္း႐ြာအနီး ေရႊျမင္တင္ေတာင္ထိပ္မွာ တစ္ပါးတည္းေနၿပီး တရားအားထုတ္တယ္။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွာ ရဟႏၲာျဖစ္ၿပီလို႔ ကိုယ္တုိင္ေၾကညာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ကိုင္းၿမဳိ႕နယ္ သံဃနာယက အဖြဲ႕က ၀ိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႕နဲ႔ စစ္ေဆးတဲ့အခါမွာ ရဟႏၲာမဟုတ္ေၾကာင္း စစ္ေဆးေပၚေပါက္လို႔ စတုတၳပါရာဇိက က်တယ္ဆိုၿပီး လူ၀တ္လဲေစခဲ့တယ္။ တုိင္း၀ိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႕နဲ႔ ဗဟုိ၀ိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႕ကလည္း စတုတၳပါရာဇိက က်တယ္လို႔ တညီတညြတ္တည္း ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ မုိးျပာဦးၫာဏက "အ၀ါ၀တ္မွ ဘုန္းႀကီးမဟုတ္ဘူး။ အျပာ၀တ္လည္း ဘုန္းႀကီးျဖစ္တယ္ကြ" လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ၿပီး အျပာေရာင္၀တ္စုံကို ၀တ္ဆင္ကာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကို စတင္တုိက္ခိုက္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွာ သာသနာေတာ္ဆုိင္ရာ ဥပေဒမ်ားနဲ႔ စစ္ကိုင္းတုိင္း သာသနာေရးမွဴးရဲ႕ တရားစြဲဆုိျခင္းခံရၿပီး ေထာင္က်ခဲ့တယ္။ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွာ တိပိဋကဓရ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံေပးမႈအရ အစုိးရက ေထာင္ကေန လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။ ေထာင္ကေနလြတ္တဲ့အခါမွာလည္း မုိးျပာဦးၫာဏဟာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကို အၿငဳိးတႀကီး ဆက္လက္တုိက္ခိုက္ေနခဲ့တယ္။

မုိးျပာဦးၫာဏဟာ ေထရ၀ါဒပိဋက စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို လိုသလိုပုံဖ်က္ၿပီး ဗုဒၶအလိုအရ ေရွ႕ဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀ မရွိ၊ သံသရာမရွိ၊ နိဗၺာန္မရွိ၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမျပဳရ၊ ဥပုသ္သီလ ေဆာက္တည္ျခင္းသည္ အလကားအလုပ္၊ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံမရွိ၊ အဘိဓမၼာသည္ ဘုရားေဟာမဟုတ္၊ လူကလြဲရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမဆုိ သတ္ေကာင္းတယ္၊ အမ်ားပုိင္ပစၥည္း ႏုိင္ငံပုိင္ပစၥည္းကို ခုိးေကာင္းတယ္ သီလမပ်က္ဘူး၊ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ လိမ္ေျပာရင္ မုသာ၀ါဒကံ မထိုက္ဘူး၊ ဘယ္အမ်ဳိးသမီးကိုမဆို အလိုတူ က်ဴးလြန္ဆက္ဆံရင္ ကာေမသုမိစၦာစာရကံ မေျမာက္ဘူး၊ ကုသုိလ္ ေတာင္ရတယ္၊ အရက္ကို တန္သင့္႐ုံ ေဆးျဖစ္၊ ၀ါးျဖစ္ ေသာက္တာ သူရာေမရိယကံ မထိုက္ဘူး စသျဖင့္ေဟာေျပာၿပီး ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကို တုိက္ခုိက္ခဲ့တယ္။

ဦးၫာဏဟာ ေထာင္က်လိုက္ ျပန္လႊတ္လိုက္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို တုိက္ခုိက္လိုက္နဲ႔ ခ်ာလည္လိုက္ရင္း အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့တယ္။ မုိးျပာဦးၫာဏဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ ယခုအခါမွာ ေထာင္ထဲကေန ျပန္လြတ္လာခဲ့ျပန္ၿပီျဖစ္တယ္။ မုိးျပာဦးၫာဏ ဟာ ဒီမုိကေရစီ ထီးရိပ္ခိုၿပီး သူ႔အယူ၀ါဒကို ထပ္မံ အသက္သြင္းဖို႔ ႀကဳိးစားလာျပန္တယ္။ 

ဘဒၵႏၲအဂၢၫာဏဦးေဆာင္တဲ့ ဆရာေတာ္ေျခာက္ပါးက မုိးျပာအယူ၀ါဒကို ဓမၼ အဓမၼအျဖစ္ စိစစ္ဆုံးျဖတ္ေပးဖို႔ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႕ကို တုိင္ၾကားခဲ့တာေၾကာင့္ ၁၃၇၃ ခုႏွစ္ ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ ၉ ရက္ (၂၈-၁-၂၀၁၀) ေသာၾကာေန႔မွာ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕က ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခား ၀ိနည္းဓုိရ္အဖြဲ႕ အမွတ္(၁၇။၂၀၁၀)ကို ဖြဲ႕စည္းေပးၿပီး မုိးျပာ၀ါဒကို ဓမၼ အဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ စိစစ္ဆုံးျဖတ္ေစခဲ့တယ္။ တည္ဆဲ ဥပေဒအရ ၀ိနည္းဓုိရ္႐ုံးမွာ စုဒိတက(စြပ္စြဲသူ)မ်ားရဲ႕ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ေျဖရွင္း ခြင့္ ေပးခဲ့ေသာ္လည္း လာေရာက္ေျဖရွင္းျခင္း မျပဳခဲ့ဘူး။ 

မုိးျပာဦးၫာဏဟာ အဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ကေန ေရွာင္လႊဲဖို႔အတြက္ သူ႔အယူ၀ါဒသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ အယူ၀ါဒမဟုတ္၊ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္တယ္လို႔ ေၾကညာၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ဂုိဏ္းခြဲတစ္ခုအျဖစ္ တည္ေထာင္လိုက္တယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ လ ၁ ရက္ေန႔မွာ ျပ႒ာန္းထားတဲ့ သံဃအဖြဲ႕အစည္း အေျခခံစည္းမ်ဥ္းဥပေဒ အခန္း(၂) အပုိဒ္(၄)အရ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာဂုိဏ္းခြဲအသစ္ ထပ္မံ ထူေထာင္ခြင့္ လုံး၀မရွိေတာ့ဘူး။ ဥပေဒကို လိုက္နာျခင္းမျပဳပါက ေထာင္ဒဏ္က်ခံရမွာျဖစ္တယ္။ 

မုိးျပာဦးၫာဏအေနနဲ႔ သူ႔အယူ၀ါဒဟာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ အယူ၀ါဒ မဟုတ္ဘူး။ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္တယ္လို႔ ဂုိဏ္းသီးျခားအျဖစ္ ထမင္းရည္လွ်ာပူလႊဲ ေၾကညာခဲ့ေသာ္လည္း ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ပိဋကစာေပမ်ားကို လိုသလိုပုံဖ်က္ၿပီးေတာ့ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေနျခင္းသာျဖစ္တယ္။

အကယ္၍ မုိးျပာဦးၫာဏအေနနဲ႔ သဂၤါယနာတင္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ပိဋကစာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို ပုံဖ်က္ၿပီး အသုံးမျပဳဘူးဆုိရင္၊ ဗုဒၶဘာသာ ဂုိဏ္းခြဲမဟုတ္ဘဲ ကုိယ္ပိုင္အယူအဆအျဖစ္ ရပ္တည္မယ္ဆုိရင္ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားနဲ႔ ကင္းလြတ္ခြင့္ရမွာပဲျဖစ္တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရ မယ္ဆုိရင္ မုိးျပာဦးၫာဏအေနနဲ႔ ကရင္ျပည္နယ္က ဖိုးတေခတ္လို ဘာသာအယူ၀ါဒ အသစ္တစ္ခု ထူေထာင္လိုက္မယ္ဆုိရင္ ေထရ၀ါဒ သံဃအဖြဲ႕အစည္းက မည္သို႔မွ ျပဳလုပ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သို႔ေသာ္ မုိးျပာဦးၫာဏအေနနဲ႔ ဖုိးတေခတ္ေလာက္ေတာင္ ေသြးရွိဟန္ မတူပါ။ 

လစ္ဘရယ္ဆုိသူမ်ားက လြတ္လပ္စြာေျပာေရးဆုိခြင့္ဟုဆုိကာ တစ္စခန္းထၾကျပန္ပါတယ္။ မုိးျပာဦးၫာဏသည္ လြတ္လပ္စြာေျပာဆုိေနတာ မဟုတ္ပါ။ အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းေနၿပီး အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕စည္းကမ္းကို ေဖာက္ဖ်က္ေနျခင္းသာျဖစ္တယ္။ အဖြဲ႕အစည္းအျပင္က ရပ္တည္ေနသူ ဟု ဆုိျပန္ပါရင္လည္း သူတစ္ပါးအဖြဲ႕အစည္းကို ဖ်က္ဆီးတိုက္ခုိက္ေနတဲ့သူသာ ျဖစ္တယ္။ 

ေနာက္ထပ္ လစ္ဘရယ္သမားဆုိသူမ်ား သတိမထားမိတာ တစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္ ကြဲၿပဲေနတဲ့ႏုိင္ငံကို ဘာသာေရး အကြဲနဲ႔ ကြဲေၾကာင္းဆက္သြားရင္ ဘယ္ေလာက္ထိ အႏၲရာယ္ႀကီးတယ္ ဆုိတာကိုပါပဲ။ တခ်ဳိ႕ကလည္း သတိထားေတာ့ ထားမိပါလိမ့္မယ္။ သို႔ ေသာ္လည္း အက်ဳိးစီးပြားတစ္ခုခုေၾကာင့္ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ေျပာေနၾကတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ 

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းမွာသာမဟုတ္ အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းမွာ သတ္မွတ္ခ်က္မူေဘာင္ စည္းကမ္းဆုိတာရွိတယ္။ မဟာယာနဗုဒၶ ဘာသာအဖြဲ႕အစည္းမွာ မူေဘာင္စည္းကမ္း ၅ ခ်က္ရွိတယ္။ 

၁။ အာလယ၀ိညာဥ္ - ျပဳသမွ်ေသာ ကုသုိလ္ကံ၊ အကုသုိလ္ကံ မ်ဳိးေစ့မ်ား၏ သုိမွီးသိမ္းဆည္းရာဌာနျဖစ္ေသာ အာလယ၀ိညာဥ္ေခၚ ခုနစ္ခုေျမာက္သတၱမ၀ိညာဥ္ရွိ သေဘာတရား။

၂။ တထတာ - အာလယ၀ိညာဥ္၏တည္မွီရာ မူရင္းအေၾကာင္း တရား တထတာကို ပရမတၳသစၥာဟုေခၚသည္။ နိဗၺာန္ဆုိသည္မွာ တည္ျငိမ္ ေနေသာ တထတာကိုပင္ေခၚ သည္။

၃။ တထာဂတ - သတၱ၀ါသည္ တထတာ၏အသြင္ေျပာင္းမႈျဖစ္၍ တထတာမွ ေပၚထြက္လာ၍ တထာဂတမည္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ သတၱ၀ါ သည္ တထတာအျဖစ္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားေသာေၾကာင့္ တထာဂတ မည္၏။ (ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး ဆိတ္ျငိမ္၍ တထတာအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ သတၱ၀ါသည္လည္း တထတာအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္သြား သည္။)

၄။ တထာဂတဂဗၻ - တထတာသည္ပင္လွ်င္ တထာဂတေခၚေသာ သတၱ၀ါ၏ မူလအစကိန္းေအာင္ရာ တုိက္ခန္း(၀မ္းဗုိက္)ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တထာဂတဂဗၻလည္းမည္၏။ 

၅။ ဓမၼဓာတု - တထတာမွ အသြင္းေျပာင္းရန္ လႈပ္ခတ္ေခ်ာက္ခ်ား လာေသာအခါ ေပၚထြက္လာေသာ လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုစီ တစ္ခုစီတုိ႔၏ လႈပ္ရွားမႈအားလုံးကို စုေပါင္းေခၚေ၀ၚေသာ စၾက၀ဠာေလာကဓာတ္ ႀကီးသည္ ဓမၼဓာတုမည္၏။ 

အထက္ပါ မူေဘာင္စည္းကမ္းခ်က္ငါးခုကို လိုက္နာလက္ခံမွ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းက အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံတာျဖစ္ပါတယ္။ ထိုမူေဘာင္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားနဲ႔ မကိုက္ညီဘဲ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ေၾကညာရင္ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းက ထိုက္သင့္သလို တုံ႔ျပန္သြားမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းမွာလည္းပဲ အေျခခံမူေဘာင္စည္းကမ္း သုံးခ်က္ ရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ 

၁။ ဘုရားရွင္ေဟာၾကား တာကိုလည္း မပယ္ရဘူး။ 

၂။ ဘုရားရွင္ မေဟာၾကားတာကိုလည္း ထည့္သြင္းျခင္း မျပဳရဘူး။ 

၃။ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားခ်က္ကို မူလအရွိ ပကတိအတုိင္း လိုက္နာလက္ခံရမယ္။ ဒီသုံးခ်က္နဲ႔ မကိုက္ညီဘဲ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ ေၾကညာခဲ့ရင္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းက ထိုက္သင့္သလို တုံ႔ျပန္သြားၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ မုိးျပာဦးၫာဏအေနနဲ႔ ေထရ၀ါဒ ပိဋကစာေပမ်ား ဖ်က္လုိဖ်က္ဆီးမျပဳလုပ္ရင္၊ ဗုဒၶ၀ါဒထီးရိပ္မွာ မခိုေတာ့ ဘဲ ကိုယ္ပိုင္ ဘာသာအသစ္တစ္ခုအျဖစ္ ရပ္တည္လိုက္မယ္ဆုိရင္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ထိပ္တုိက္မေတြ႕ေတာ့ဘူး ဆုိတာပါပဲ။ 

မုိးသု (မႏၲေလး)

14-Dec-2016

http://thevoicemyanmar.com/tags/မိုးျပာ/posts/4429-perspective

 

ႏိုင္ငံေတာ္ ၾသဝါဒါစရိယ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲတိေလာကာဘိဝံသႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေလွ်ာက္ထားျခင္း

Voice Admin

မိုးျပာဂိုဏ္း၏ အေၾကာင္းႏွင့္ ယင္းဂိုဏ္း၏ အယူအဆမ်ားမွာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶေဒသနာေတာ္အတြက္ မည္သို႔သက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစႏိုင္သည္တို႔ကို သိရွိႏိုင္ေစရန္အတြက္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲတိေလာကာဘိဝံသ (အဂၢမဟာ ပ႑ိတ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ၾသဝါဒါစရိယ) ထံ သြားေရာက္ ေလွ်ာက္ထား ေမးျမန္းေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။

Voice : မိုးျပာဂိုဏ္းက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္က စတင္ခဲ့တာလဲ ဘုရား။

ေျဖ း မိုးျပာဂိုဏ္းက ခန္႔မွန္းေျခ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းေပၚခါစ ၁၉၈၀ ခု ေနာက္ပိုင္းေလာက္က ေပၚေပါက္လာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။

Voice : မိုးျပာဂိုဏ္း စတင္ေပၚေပါက္လာခ်ိန္က အင္အားေကာင္းတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိခဲ့လား ဘုရား။

ေျဖ း စတင္ေပၚေပါက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အင္အားမေကာင္းဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာ ေထရဝါဒကို ဖ်က္ဆီးလိုတဲ့ ပုဂၢဳိလ္အုပ္စုက သူ႔ကို သြားေရာက္ခ်ဥ္းကပ္တာေတြ၊ သူ႔ေနာက္ကို ေျမႇာက္ေပးတာေတြ ရွိလာတယ္။

Voice : မိုးျပာဂိုဏ္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြ ထုတ္ေဝခြင့္ ရလာမယ္ဆိုရင္ ဘာေတြျဖစ္လာႏိုင္မလဲ သိပါရေစ။

ေျဖ း မိုးျပာဂိုဏ္ကို ဝိနိစၦယအဖြဲ႔ကေန စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ခ်မွတ္ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေထရဝါဒ လက္ခံေနတဲ့ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းအတိုင္း လိုက္နာသင့္တယ္။ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမေတြ အေနနဲ႔လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံက ေထရဝါဒႏိုင္ငံ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေထရဝါဒ စည္းမ်ဥ္းအတိုင္း လိုက္နာဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလို ကိုယ္ထင္ရာ ကိုယ္လုပ္တဲ့ ကိစၥေတြကို မလိုက္နာသင့္ဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း အခုေနာက္ပိုင္း လူေတြမွာ မိ႐ိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ဘုမသိဘမသိေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အဲ့ဒီလူေတြက ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြက ကိုယ္ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာကို သိေအာင္ေလ့လာဖို႔ လိုတယ္။ အခုလတ္တေလာ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘာသာမဲ့ေတြ ရွိလာၾကတာ ေတြ႔ေနရတယ္။ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ အယူဝါဒေတြကိုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တိုးပြားလာေနတာ ရွိေနတယ္။ အျခားဘာသာကို အျခားဘာသာဝင္ေတြက ကိုးကြယ္ေနၾကတာ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေထရဝါဒကို ဆန္႔က်င္လာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေထရဝါဒ သာသနာက တာဝန္ရွိတဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းေတြက အေရးယူဖို႔ တာဝန္ရွိပါတယ္။ က်န္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔လည္း ေထရဝါဒကို ကိုးကြယ္တယ္ဆိုရင္ လက္ရွိ သံဃာအဖြဲ႔အစည္း ေထရဝါဒရဲ႕ အယူအတိုင္း၊ ဆုံးမၾသဝါဒအတိုင္း၊ စည္းမ်ဥ္းအတိုင္း လိုက္နာတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ားသာလွ်င္ လက္ခံၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

Voice : အခုဆိုရင္ မိုးျပာဂိုဏ္းက သူတို႔ရဲ႕ အယူအဆေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာအုပ္ထုတ္ဖို႔ ရွိတဲ့အခါ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႔ အေနနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ဳိး ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ ရွိပါသလဲ။

ေျဖ း အခုအခ်ိန္မွာ သာသနာေရး ဝန္ႀကီးဌာနက တရားစြဲမယ္လို႔ ၾကားပါတယ္။ အဲ့ေလာက္ပဲ သိရပါေသးတယ္။ သာသနာေရးဌာနက ေဆာင္႐ြက္တဲ့ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္ေတြအေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃနာယကအဖြဲ႔က ေဆာင္႐ြက္သြားမွာပါ။

Voice : ယခင္က မိုးျပာဂိုဏ္း တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဦးဉာဏက စာအုပ္ေတြ ထုတ္မယ္။ အယူအဆေတြ ေဖာ္ထုတ္မယ္ဆိုၿပီး ေျပာဆိုလာတာ ရွိတယ္။ ဆရာေတာ္အေနနဲ႔ မိုးျပာဂိုဏ္းရဲ႕ အယူအဆနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိပါရေစ။

ေျဖ း မိုးျပာဂိုဏ္း အေနနဲ႔က ေထရဝါဒ နာမည္ခံေသာ္လည္း ေထရဝါဒရဲ႕ လမ္းစဥ္အတိုင္း လုံးဝ မဟုတ္ပါဘူး။ မဟုတ္တဲ့အ ေၾကာင္းကို ႏိုင္ငံေတာ္ဝိနိစၦယခုံ႐ုံးက အဓမၼဝါဒ ခ်မွတ္ထားတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဝိနိစၦယ ခုံ႐ုံးကေန အဓမၼခ်ထားတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ အဲ့ဒီစာအုပ္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ အကုန္လုံး သိႏိုင္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သူက ေထရဝါဒ မဟုတ္ဘူး။ ေထရဝါဒနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနတဲ့သေဘာ ရွိတယ္။ အေသးစိတ္ လတ္တေလာ ေျပာလို႔သိပ္မရေသးဘူး။ ဆိုလိုတာက မိုးျပာဂိုဏ္းသည္ ေထရဝါဒနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ ဂိုဏ္းတစ္ခုလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္တာလည္း မွန္ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ေနျခင္းေၾကာင့္ သူ႔အယူအဆေတြကို ေထရဝါဒ အမည္ခံရင္ ဒီဝါဒကို မလိုက္နာရဘူး ဆိုေတာ့ သူကလည္း မေလ်ာ့ျခင္းေၾကာင့္ သူက ေထာင္သုံးႀကိမ္ က်ဖူးတယ္။ သူကိုယ္တိုင္က နဂိုတုန္းကလည္းပဲ မူရင္းဇာစ္ျမစ္က စစ္ကိုင္းတိုင္း မင္းကြန္း ေ႐ႊျမင္ေတာင္လို႔ ထင္တယ္။ အဲ့ေတာင္မွာ ေနခဲ့ၿပီးေတာ့ အဲ့မွာကတည္းက စ်ာန္ရပုဂၢဳိလ္ ပဋိသမၻိဒါ အဘိညာဥ္ရတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ဆိုၿပီးေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ပါးလုံးကို ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက ေခၚၿပီးေတာ့ သူ႔ဝါဒကို စြန္႔ဖို႔ေျပာတဲ့အခါ သူတို႔က စြန္႔လႊတ္ျခင္း မရွိေတာ့ ပထမဆုံး ေထာင္က်တယ္။ ေထာင္က်ၿပီးတဲ့ေနာက္ မိုးျပာဂိုဏ္းေထာင္တယ္။ ပထမက ဘုန္းႀကီးဘဝ အေနနဲ႔ စ်ာန္အဘိညာဥ္ရတယ္ ဆိုေတာ့ ေခၚစစ္တဲ့အခါ ဘာမွယုတၱိမရွိတဲ့ အရာေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါယုတၱိမရွိဘူး အဲ့ဝါဒစြန္႔ပါဆိုေတာ့ မစြန္႔ျခင္းေၾကာင့္ ေထာင္တစ္ခါ ထပ္က်ျပန္တယ္။ ေထာင္က်ၿပီးတဲ့အခါ မဟာယာန ပုံသဏၭာန္လိုမ်ဳိး ဝတ္႐ုံၿပီးေတာ့ ေထရဝါဒ နာမည္ခံၿပီးေတာ့ မိုးျပာဂိုဏ္း တည္ေထာင္လာတယ္။ မိုးျပာဂိုဏ္း တည္ေထာင္တာက သိရသေလာက္ဆိုရင္ ပစၥဳပၸန္ ကမၼဝါဒပဲ။ ေနာက္ဘဝလည္း မရွိဘူး။ ဒီဘဝလုပ္တဲ့ အေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ အက်ဳိးေပးမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ရွိျခင္းေၾကာင့္ ေထရဝါဒနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနတယ္။ ေထရဝါဒဆိုတာက ကံ-ကံ၏အက်ဳိးကို ယုံၾကည္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ကံ-ကံ၏ အက်ဳိးကို ယုံၾကည္ရမယ္ ဆိုတာက ယုံၾကည္မႈဆိုတဲ့ သဒၶါရဲ႕ အေျခခံက နံပါတ္တစ္ ခုနစ္ဌာန ရွိတယ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ျမတ္သုံးပါးက သုံးဌာန ျဖစ္တယ္။ ဒီဘဝရယ္ ေနာင္ဘဝရယ္က ဆိုတဲ့ ဘဝႏွစ္ခုကေပါ့၊ ေနာက္ၿပီး ကံ-ကံ၏အက်ဳိး ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းက်ဳိးရမယ္။ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းက်ဳိးရမယ္ ဆိုတာေတြ ျဖစ္တယ္။ အားလုံးေပါင္းရင္ ခုနစ္ဌာန ျဖစ္သြားတယ္။ ခုနစ္ဌာနအေပၚက ယုံၾကည္မႈကို သဒၶါတရားလို႔ ေခၚတာေပါ့။ သူက အဲ့ဒီခုနစ္ဌာနတည္းမွာ ဒီဘဝရွိတယ္၊ ေနာင္ဘဝမရွိဘူး။ ဒီပစၥဳပၸန္ ဆိုတာကို ယူျခင္းေၾကာင့္ ေထရဝါဒနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနတယ္။ ေထရဝါဒနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ အခ်က္မ်ားစြာ ရွိျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဝိနိစၦယ အဖြဲ႔ႀကီးကေန သူ႔ကို အဓမၼဝါဒ အေနနဲ႔ ခ်မွတ္ထားတယ္။ ဒါကိုစြန္႔လႊတ္ဖို႔ အေၾကာင္းေျပာေတာ့လည္း မစြန္႔လႊတ္ျခင္းေၾကာင့္ အဲ့မွာ သူ ေထာင္က်ခံရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူက ေထရဝါဒ အမည္ခံေသာ္လည္းပဲ ေထရဝါဒ မဟုတ္ဘူး။ ေထရဝါဒကို ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ ပုံသဏၭာန္မ်ဳိး ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ သူ႔ဝါဒကို လူေတြ ေထရဝါဒနဲ႔ ယုံမွားသံသယ ျဖစ္ေအာင္ ေထရဝါဒ သေဘာတရားမ်ဳိး မျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းေၾကာင့္ ေထရဝါဒကို ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ျမင္တယ္။

Voice : ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံမွ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းထားတာ ရွိေတာ့ အခုမိုးျပာဂိုဏ္းက လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္နဲ႔ သက္ဆိုင္ႏိုင္လား ဘုရား။

ေျဖ း လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ဆိုတာ သီးျခားကိုးကြယ္တဲ့ ကိစၥရပ္ ျဖစ္တယ္။ ေထရဝါဒ နာမည္ခံၿပီး ေထရဝါဒနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး လုပ္ေနတာေတြက လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေထရဝါဒ အမည္ခံရင္ လက္ရွိ သံဃာအဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ၾသဝါဒကို ခံယူရမယ္။ လမ္းညႊန္ခ်က္အတိုင္း လိုက္နာရမယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းက ေထရဝါဒ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္တယ္။ ေထရဝါဒ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း လမ္းညႊန္ခ်က္ စည္းကမ္းအတိုင္း လိုက္နာရင္ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္မယ္ ဆိုလည္း ကိုးကြယ္လို႔ ရတာပဲ။ ေထရဝါဒ နာမည္ခံၿပီးေတာ့ ေထရဝါဒ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း မလိုက္နာတာ ဒါက လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေထရဝါဒကို ဖ်က္ဆီးေနတ သေဘာမ်ဳိး ျဖစ္ေနတယ္။ နဂိုကတည္းက သူ႔ဝါဒက ေထရဝါဒ ဓမၼလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ မညီဘူး။ ဓမၼဝိနယနဲ႔ မညီဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ၀ိနိစၦယ ခ်ထားတာ ျဖစ္တယ္။ ခ်ထားတဲ့နဂိုက လမ္းစဥ္အတိုင္း သူလိုက္နာရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ- အစၥလာမ္ဝါဒ ႀကဳိက္လို႔ အစၥလာမ္ဝါဒ ယူတာ၊ မဟာယာန ႀကဳိက္လို႔ မဟာယာန အယူဝါဒ ယူတာက ဒါက လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ ရွိတယ္။ ေထရဝါဒလို႔ အမည္ခံရင္ေတာ့ ေထရဝါဒ ဓမၼဝိနယနဲ႔ ညီေအာင္လိုက္နာဖို႔ လိုတယ္။ ညီညြတ္ျခင္း မရွိရင္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာကို ဖ်က္ဆီးေနတဲ့သူ၊ ဘာသာ သာသနာကို ဖ်က္ဆီးတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ေရာက္ေနတယ္။ သူ႔ဘာသာနဲ႔သူ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ ရွိပါတယ္။

Voice : ထပ္မံၿပီး ေနာက္ဆုံးတစ္ခု အေနနဲ႔ ေလွ်ာက္တင္ခြင့္ျပဳပါ ဘုရား။ ဦးဉာဏက ေထရဝါဒ အမည္မခံဘဲ အခုလို စာေပျဖန္႔တာေတြ မိုးျပာဂိုဏ္း ျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ေနတာေတြက အေရးယူ ေဆာင္႐ြက္လို႔ ရႏိုင္လား ဘုရား။

ေျဖ း အစိုးရအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ ေထရဝါဒလို႔ အမည္မခံေသာ္လည္း ေထရဝါဒ သဏၭာန္လိုမ်ဳိး လုပ္ေနတဲ့အခါ အခုလို ေဆာင္႐ြက္ခ်က္ေတြက ေထရဝါဒနဲ႔ မဆိုင္ဘူး ဆိုတာကို နဂိုက ဝိနိစၦယ ခ်မွတ္ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ သူက မသိမသာ ေထရဝါဒကို ဖ်က္ဆီးတဲ့ ပုံသဏၭာန္ ျဖစ္ေနတဲ့အခါ ဒါမ်ဳိးက ေထရဝါဒနဲ႔ မကိုက္ညီဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေထရဝါဒကို ဖ်က္ဆီးတဲ့ သဏၭာန္ရွိေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေထရဝါဒအရ လက္ခံႏိုင္ဖို႔ မရွိဘူး။ 

ေက်ာ္စိုးဦး

20-Dec-2016

http://thevoicemyanmar.com/tags/ဦးဉာဏ/posts/4602-ngt 

ကံအေၾကာင္း နားမလည္တဲ့ မုိးျပာဦးဉာဏ

sweetdecember

ဧရာဝတီသတင္းဌာန Facebook Page မွာ မိုးျပာဦးဉာဏကို အင္တာဗ်ဴး လုပ္ထားတဲ့ ဗီဒီယိုဖိုင္ တစ္ခု တင္ပါတယ္။ အေမးေတြကို ထည့္ေပး မထားဘဲ မိုးျပာဦးဉာဏ ေျဖထားတာေတြကိုပဲ တင္ေပးထားတာပါ။ စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနၿပီး ထင္ရာျမင္ရာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတဲ့ မိုးျပာဦးဉာဏကို တုဖက္ၿပီး ျပန္ေရးခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ပါဘူး။ စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့သူ လုပ္သမွ်က ဘာကမ်ား မွန္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ။ သို႔ေသာ္လည္း သူေျပာသြားတာေတြက ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ အသိအျမင္ေတြကို ေထြျပားေဝဝါး သြားေစႏိုင္လို႔ ရွင္းျပေပးရျပန္ပါဦးမယ္။ မိုးျပာဦးဉာဏ ေျပာသြားတဲ့ထဲက အယူဝါဒေရးရာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ျပန္ရွင္းရမွာေတြကိုပဲ တင္ျပေပးပါေတာ့မယ္။ အျခား သူ႔ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာ ကိစၥေတြကေတာ့ ေရွးေဆာင္းပါးမ်ားမွာလည္း ေရးခဲ့ၿပီးျဖစ္လို႔ ဒီမွာ ထပ္မေရးေတာ့ပါဘူး။ အယူဝါဒ ေရးရာမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ျပန္ရွင္းျပရမယ့္ မိုးျပာဦးဉာဏ ေျပာသြားတာေတြကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မိုးျပာဦးဉာဏရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္မ်ား

(က) “တကယ္တမ္းေတာ့ ရွိတာက ဝဋ္က သံုးခုရွိတာ။ ကမၼဝဋ္၊ ဝိပါကဝဋ္၊ ကိေလသဝဋ္ဆိုၿပီးေတာ့။ အခု ကံနဲ႔ဝိပါက္ပဲ သူတို႔ ေျပာတယ္။ ကိေလသာေတာင္ မေျပာဘူး။ ဝိပါက္အရ ေကာက္တာလည္း မမွန္ဘူးဗ်။ ဥပမာ-က်ဳပ္တို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ကို နာေအာင္ ႐ိုက္မယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ဝိပါက္ လည္မယ္တဲ့။ ဘယ္လို ဝိပါက္လည္မလဲဆိုရင္ က်ဳပ္လည္း သူမ်ား ႐ိုက္တာ ခံရၿပီး နာလိမ့္မယ္တဲ့။ က်ဳပ္က သူမ်ား ႐ိုက္တာပဲဗ် က်ဳပ္က နာပါ့မလား။ က်ဳပ္က သူမ်ား မ်က္စိကို ေဖာက္ပစ္တယ္ ကန္းေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္။ က်ဳပ္မ်က္စိ ကန္းလိမ့္မယ္တဲ့။ အဲဒါ ဝိပါက္ပဲလို႔ ေျပာတာ။ ဟယ္ ငါက သူမ်ား မ်က္စိေဖာက္တာ သူမ်ား မ်က္စိကန္းမွာေပါ့။ ငါ့မ်က္စိ ဘယ္လိုလုပ္ကန္းပါ့မတံုး။ က်ဳပ္က ေျပာတယ္။ အဲဒါ ဝိပါက္ မဟုတ္ဘူး။ ဝိပါက္ကို မသိလို႔ ဝိပါက္ကို ယူၾကတာ။ တကယ္ ဝိပါက္က က်ဳပ္က သူမ်ား မ်က္စိ ေဖာက္တယ္ ဆိုရင္ သူမ်ား မ်က္စိေဖာက္တဲ့သူ ျဖစ္တာ။ က်ဳပ္က အိမ္ေဆာက္တဲ့သူ ဆိုရင္ အိမ္ေဆာက္တတ္သူ ျဖစ္သြားတာ။ က်ဳပ္က ကားေမာင္းလိုက္လို႔ ရွိရင္ ကားေမာင္းတတ္သူ ျဖစ္သြားၿပီ။ အဲဒီအျဖစ္ ျဖစ္တာကို လုပ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့အျဖစ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒါကို ဝိပါက္လို႔ ေျပာတာ။ အခုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္တို႔ကေန သူမ်ားလက္ကို ခ်ိဳးလိုက္ရင္ က်ဳပ္တို႔လက္လည္း အက်ိဳးခံရမယ္လို႔ အားလံုး က်ဳပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာေတြ ဒီလို သိေနေအာင္ အသြန္သင္ ခံထားရတယ္ဗ်ာ။ ဟာ ဘယ္လက္က်ိဳးမလဲလို႔ သူမ်ားလက္ကို ငါခ်ိဳးတာနဲ႔ ငါ့လက္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး က်ိဳးမွာလဲလို႔။ သူမ်ား မ်က္စိကန္း လုပ္တာ ဒီအက်ိဳးျဖင့္ ဘာျဖစ္မွာ မွတ္လို႔လဲဆိုရင္ ဒီအက်ိဳးက ေတာ္ေတာ္ကို ဆိုးတယ္လို႔။ သူမ်ားမ်က္စိ ကန္းေအာင္လုပ္လို႔ ကိုယ့္မ်က္စိ ကန္းသြားတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီအက်ိဳး နည္းတယ္လို႔။ သူမ်ားမ်က္စိ ကန္းေအာင္ လုပ္လို႔ မ်က္စိကန္းေအာင္ လုပ္တဲ့သူ ျဖစ္သြားတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကို ဆိုးတယ္လို႔။ မ်က္စိတစ္ခါ ကန္းေအာင္လုပ္ရင္ ေနာက္တစ္ခါလည္း ကန္းေအာင္လုပ္ ေနာက္တစ္ခါလည္း ကန္းေအာင္ လုပ္မွာလို႔။ သူက လုပ္တတ္သြားၿပီကိုး”

“က်ဳပ္တို႔နဲ႔ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ကြဲတယ္ဆိုတာ က်ဳပ္တို႔ကေန သာမန္ခါေလး ကြဲခ်င္လို႔ ကြဲလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ လူ႔ေလာကႀကီးရဲ႕ မြဲေတေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္။ ဥပမာဗ်ာ အခုဆိုရင္ လူေတြ မြဲေနတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔မြဲမွန္း က်ဳပ္တို႔ သိတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လို မီဒီယာေတြကေန ေျပာလို႔ သိတာ။ ဘယ္လို ေျပာတံုးဆိုရင္ဟာ ခ႐ိုနီေတြက ဘယ္လိုလုပ္တယ္။ အာဏာရွင္ေတြက ဘယ္လိုလုပ္တယ္။ သူတို႔ကလည္း အခ်က္နဲ႔အလက္နဲ႔ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေျပာတဲ့အခါက် ဘယ္သူေတြက သစ္ေတာေတြလည္း တံုးကုန္ၿပီ။ ေရထဲက ငါးေတြလည္း ကုန္လုေနၿပီတဲ့ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို လုပ္လိုက္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး။ ဘယ္သတၲဳေတြလည္း ကုန္လုေနၿပီ။ သူတို႔က လက္ညႇိဳးထိုး ေရာင္းတာနဲ႔။ အဲေတာ့ ေရာင္းေတာ့ သူတို႔ေတာ့ ခ်မ္းသာတာေပါ့။ ဟာ ဒီလိုဆိုရင္ သူတို႔ ခ်မ္းသာၿပီး တို႔မြဲတယ္လို႔ ဆိုတာဟာ သူတို႔ေၾကာင့္ မြဲတာ။ သူတို႔ေၾကာင့္ မြဲတာလို႔ဆိုတာ ဒီလိုဆိုရင္ သူတို႔ အခုမွလားလို႔ေမးေတာ့ အရင္တုန္းက ရွင္ဘုရင္ေတြဆိုတာ ဦးသန္းေရႊထက္ အာဏာ ပိုရွိတယ္။ ဦးသန္းေရႊက ဒီတိုင္းျပည္ႀကီး သူပိုင္တယ္လို႔ မေျပာဘူးလို႔။ ရွင္ဘုရင္ေတြက သူ ပိုင္တယ္လို႔ ေျပာတာလို႔။ ဒီလိုဆိုရင္ သူ႔ထက္ ဦးသန္းေရႊထက္ အဆေပါင္း မ်ားစြာ ရွင္ဘုရင္ဆိုတာ ဆိုးရမယ္လို႔။ အဲလိုရင္ သူ႔နား ကပ္တဲ့ လူေတြကိုလည္းပဲ သူေဖဘာေပးရမယ္လို႔။ ေဖဘာေပးရင္လည္း အဲဒီသူေတြပဲ ရၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ နင္းျပား ျဖစ္ရမယ္လို႔ မြဲရမယ္လို႔။ အဲေတာ့ အဲဒီလိုမြဲတာကို ရွင္ဘုရင္နဲ႔ ခုနတုန္းက ပစၥည္းရွိတဲ့သူေတြက လုပ္လို႔မြဲတယ္ဆိုရင္ ဒါေလးေလာက္ မသိဘူးဆိုရင္ထား။ မသိတဲ့ အတိုင္းေန။ မဖိနဲ႔။ အဲဒါကို ဘာသာေရးက ဖိေပးတယ္။ မင္းတို႔မြဲတာ ေနာက္ဘဝက ကံေၾကာင့္မြဲတာလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါဆိုရင္ ဒီအာဏာရွင္ေၾကာင့္ မြဲတယ္၊ ခ႐ိုနီေၾကာင့္ မြဲတယ္လို႔ဆိုတဲ့ အသိက ဒီလူေတြဆီ ဘယ္လိုလုပ္ဝင္ေတာ့မလဲ။ မင္းတို႔ ဒါ မင္းတို႔ ေနာက္ဘဝက ကံေၾကာင့္မြဲတာလို႔  ေျပာလိုက္ေတာ့ ဟိုလူေတြက အႀကိဳက္ေပါ့။ ဟာ တို႔သူတို႔ကို ဖိေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ဖိဖိ သူတို႔ မသိဘူးဟ။ သူတို႔ ကံဆိုးလို႔ မြဲတာလို႔ ဆိုတာမ်ိဳးလို ထင္မွာလို႔ဆိုေတာ့ အဲဒီေတာ့ ဒီလူေတြ အၿမီးစားဖက္ ေခါင္းစားဖက္ ျဖစ္တာကိုး။ ဒါ ငါတို႔ ဘုရားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ လြတ္လပ္ေနတဲ့သူေတြပါ။ လြတ္လပ္ေနတဲ့သူ ဆိုတာကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာေတြပါ။ ဗုဒၶဘာသာမွ တကယ့္ဘုရားကိုသိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ အစစ္ပါလို႔ ေျပာခ်င္တယ္ေပါ့ဗ်ာ”

ရွင္းလင္းခ်က္

မိုးျပာဦးဉာဏ ေျပာထားတဲ့ အပိုဒ္(က)ရဲ႕ ဆိုလိုရင္းက သံုုးခ်က္ရွိတယ္။ ၁။ ေထရဝါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ကမၼဝဋ္၊ ကိေလသဝဋ္၊ ဝိပါကဝဋ္ ဆိုတဲ့ ဝဋ္သံုးမ်ိဳးမွာ ကမၼဝဋ္နဲ႔ ဝိပါကဝဋ္ကိုပဲ ေျပာေနၾကတယ္။ ကိေလသဝဋ္ကို မေျပာပဲ ခ်န္ထားၾကတယ္။ ၂။ ေထရဝါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ဝိပါကဝဋ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ နားမလည္ၾကဘူး။ အဓိပၸာယ္ ေကာက္ယူတာ မွားေနတယ္။ ကိုယ္က လုပ္ၿပီး ကိုယ္ျပန္ခံရမယ္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီႏွစ္ခ်က္ကို တစ္ခ်က္ခ်င္း ရွင္းျပေပးပါမယ္။

၁။ ေထရဝါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ကမၼဝဋ္၊ ကိေလသဝဋ္၊ ဝိပါကဝဋ္ ဆိုတဲ့ ဝဋ္သံုးမ်ိဳးမွာ ကမၼဝဋ္နဲ႔ ဝိပါကဝဋ္ကိုပဲ ေျပာေနၾကတယ္။ ကိေလသဝဋ္ကို မေျပာဘဲ ခ်န္ထားၾကတယ္ဆိုတာကို အရင္ ရွင္းျပေပးပါ့မယ္။ 

ဝဋ္ဆိုတဲ့စကားက ဝ႗ဆိုတဲ့ ပါဠိစကားကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ ပါဠိသက္ ေဝါဟာရျဖစ္ပါတယ္။ ဝ႗-ဝဋ္= အဆက္မျပတ္ တရစပ္ လည္ပတ္ေနေသာ သေဘာတရားလို႔ အဓိပၸာယ္ ရရွိပါတယ္။ ဝဋ္က ကိေလသဝဋ္၊ ကမၼဝဋ္၊ ဝိပါကဝဋ္ ဆိုၿပီးေတာ့ သံုုးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အဝိဇၨာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္ ဆိုတဲ့ တရားသံုုးပါးကို ကိေလသဝဋ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ သခၤါရ ကမၼဘဝလို႔ ေခၚတဲ့ ေလာကီကုသိုလ္ ေစတနာကံ အကုသိုလ္ ေစတနာကံေတြကို ကမၼဝဋ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ အကုသိုလ္ ေစတနာကံ ကုသိုလ္ ေစတနာကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးျဖစ္တဲ့ ဘဝသစ္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာ (ဝိညာဏ္ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန စသည္မ်ား)ကို ဝိပါကဝဋ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ 

ရဟႏၲာ မျဖစ္ၾကတဲ့သူေတြရဲ႕သႏၲာန္မွာ အဝိဇၨာ-မသိနားမလည္မႈ၊ တဏွာ-လိုခ်င္မႈ၊ ဥပါဒါန္-ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လိုခ်င္မႈဆိုတဲ့ ကိေလသဝဋ္ေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူတို႔တစ္ေတြဟာ ကုသိုလ္ ေစတနာကံ အကုသိုလ္ ေစတနာကံဆိုတဲ့ ကမၼဝဋ္ေတြကို ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ ထိုကမၼဝဋ္ေတြေၾကာင့္ ဘဝသစ္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာဆိုတဲ့  ဝိပါကဝဋ္ ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ ဘဝသစ္မွာလည္းပဲ ကိေလသဝဋ္ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ ကမၼဝဋ္ကို ျပဳလုပ္၊ ကမၼဝဋ္ ျပဳလုပ္မိလို႔ ဝိပါကဝဋ္ျပန္ျဖစ္။ ဒီလိုနဲ႔ အဆက္မျပတ္ လည္ပတ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဒီဝဋ္လည္ပတ္ေနမႈကို ရပ္တန္႔ သြားခ်င္ရင္ ကိေလသ ဝဋ္ကို ပယ္ဖ်က္ၾကရမယ္လို႔ ဘုရားရွင္က ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ 

ဝဋ္ သံုးပါးမွာ ကိေလသဝဋ္က ပစၥဳပၸန္ကာလ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၼဝဋ္က အတိတ္ကာလ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝိပါကဝဋ္က အနာဂတ္ကာလ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ကာလ ဆိုတာ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ ၿပီးေျမာက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္လို႔ ျပန္ျပင္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ ရပ္ခ်င္ရင္ ကမၼဝဋ္ကို ခ်ိဳးဖ်က္ပစ္လို႔ မရပါဘူး။ အနာဂတ္ ကာလဆိုတာ ျဖစ္မလာေသးတဲ့ အရာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ ခ်ားရဟတ္ကို ရပ္တန္႔ခ်င္တဲ့သူက ဝိပါကဝဋ္ကိုလည္း ခ်ိဳးဖ်က္ပစ္လိုု႔ မရပါဘူး။ အလုပ္ဆိုတာ လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ အခ်ိန္မွာပဲ လုပ္လို႔ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ ခ်ားရဟတ္ကို ရပ္တန္႔ခ်င္တဲ့သူက ပစၥဳပၸန္ကာလမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိေလသဝဋ္ကို ခ်ိဳးဖ်က္ပစ္ၾကရမွာပါ။ 

အဂၤုတၲိဳရ္ပါဠိေတာ္ တိကနိပါတ္မွာ ဧဝံ ေမ သုတံ အရင္းခံထားတဲ့ ဘဝသုတ္ဆိုတာ ပါရွိပါတယ္။ ဘဝမွာသုတ္မွာ ကိေလသဝဋ္ ျဖစ္တဲ့ တဏွာက အေစးဩဇာနဲ႔ တူတယ္။ ကမၼဝဋ္ ျဖစ္တဲ့ကံက ေျမလႊာနဲ႔တူတယ္။ ဝိပါကဝဋ္ျဖစ္တဲ့ ဝိညာဏ္က မ်ိဳးေစ့နဲ႔တူတယ္လို႔ ေဟာၾကားထားပါတယ္။ ဘုရားရွင္က ဒီသံုးမ်ဳိးေပါင္းဆံုလို႔ ဘဝသစ္ တစ္ခု ျဖစ္လာတာလို႔ ေဟာၾကားထားပါတယ္။ ဘာေရအေစး ဩဇာဓာတ္မွ မရွိဘဲ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့ ေက်ာက္စလစ္ကုန္း ၾကတ္တီးကုန္းေပၚကို မ်ိဳးေစ့ႀကဲခ်ရင္ အပင္ မေပါက္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ အတြယ္အတာ လိုခ်င္တပ္မက္မႈ-တဏွာဆိုတဲ့ ကိေလသဝဋ္ မရွိေတာ့ရင္ ကမၼဝဋ္နဲ႔ ဝိပါကဝဋ္ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘဝသံသရာကို ရပ္တန္႔ခ်င္ရင္ ကိေလသဝဋ္ကို ခ်ိဳးဖ်က္ပစ္ၾကရမွာပါ။

ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကိေလသဝဋ္ကို ခ်ိဳးဖ်က္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ရိပ္သာေပါင္း ေသာင္းဂဏန္းမွ် ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိုးျပာဦးဉာဏ ေျပာဆိုတဲ့ “တကယ္တမ္းေတာ့ ရွိတာက ဝဋ္က သံုုးခုရွိတာ။ ကမၼဝဋ္၊ ဝိပါကဝဋ္၊ ကိေလသဝဋ္ ဆိုၿပီးေတာ့။ အခု ကံနဲ႔ဝဋ္ပဲ သူတို႔ ေျပာတယ္။ ကိေလသာေတာင္ မေျပာဘူး”ဆိုတဲ့စကားဟာ မုသာဝါဒစကား သက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါ့စကား ႏြားရေျပာတဲ့ စကားသာ ျဖစ္ပါတယ္။

မိုးျပာဦးဉာဏက “က်ဳပ္တို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ကို နာေအာင္ ႐ိုက္မယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ဝိပါက္ လည္မယ္တဲ့။ ဘယ္လိုဝိပါက္ လည္မလဲဆိုရင္ က်ဳပ္လည္း သူမ်ား ႐ိုက္တာခံရၿပီး နာလိမ့္မယ္တဲ့။ က်ဳပ္က သူမ်ား ႐ိုက္တာပဲဗ် က်ဳပ္က နာပါ့မလား။ က်ဳပ္က သူမ်ား မ်က္စိကို ေဖာက္ပစ္တယ္ ကန္းေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္။ က်ဳပ္ မ်က္စိကန္းလိမ့္မယ္တဲ့။ အဲဒါ ဝိပါက္ပဲလို႔ ေျပာတာ။ ဟယ္ ငါက သူမ်ား မ်က္စိေဖာက္တာ သူမ်ား မ်က္စိကန္းမွာေပါ့။ ငါ့ မ်က္စိ ဘယ္လိုလုပ္ ကန္းပါ့မတံုး။ က်ဳပ္က ေျပာတယ္။ အဲဒါ ဝိပါက္ မဟုတ္ဘူး။ ဝိပါက္ကို မသိလို႔ ဝိပါက္ကို ယူၾကတာ။ တကယ္ဝိပါက္က က်ဳပ္က သူမ်ား မ်က္စိေဖာက္တယ္ဆိုရင္ သူမ်ား မ်က္စိေဖာက္တဲ့သူ ျဖစ္တာ။ က်ဳပ္က အိမ္ေဆာက္တဲ့သူဆိုရင္ အိမ္ေဆာက္တတ္သူ ျဖစ္သြားတာ။ က်ဳပ္က ကားေမာင္းလိုက္လို႔ ရွိရင္ ကားေမာင္းတတ္သူ ျဖစ္သြားၿပီ။ အဲဒီအျဖစ္ ျဖစ္တာကို လုပ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့အျဖစ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒါကို ဝိပါက္လို႔ေျပာတာ”စသျဖင့္ မိုးျပာဦးဉာဏက ေျပာသြားပါေသးတယ္။

မိုးျပာဦးဉာဏရဲ႕ ထိုစကားဟာ ဘုရားေဟာအျဖစ္ ယံုၾကည္ပါတယ္လို႔ သူကိုယ္တိုင္ ဝန္ခံ ေျပာၾကားထားတဲ့ ဥပရိပဏၰာသပါဠိေတာ္လာ ဧဝံ ေမ သုတံ အရင္းခံထားတဲ့ စူဠကမၼဝိဘဂၤသုတ္ကို မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ ဆန္႔က်င္ၿပီးေတာ့ ေျပာထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စူဠကမၼဝိဘဂၤသုတ္မွာ ဘုရားရွင္က ေအာက္ပါတိုင္း ေဟာၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။

“လုလင္ ဤေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ အခ်ိဳ႕ေသာ သူသည္ အသက္ကို သတ္ေလ့ရွိ၏၊ ၾကမ္းၾကဳတ္၏၊ ေသြးစြန္းေသာလက္ ရွိ၏၊ သတ္ပုတ္ညႇဥ္းဆဲမႈ၌ စိတ္ဝင္စား၏၊ အလံုးစံုေသာ သတၲဝါတို႔၌ သနားျခင္း ကင္းမဲ့၏၊ ထိုအသက္ကို သတ္ေလ့ရွိသူသည္ ဤသို႔ ျပည့္စံုေသာ ဤသို႔ မွားယြင္းေဆာက္တည္ေသာ ထိုကံေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာလားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ ကပ္ေရာက္ရ၏၊ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းရာ မေကာင္းေသာလားရာ ဖ႐ိုဖရဲက်ရာ ငရဲသို႔ အကယ္၍ မကပ္ေရာက္ဘဲ လူအျဖစ္သို႔ ေရာက္ခဲ့လွ်င္ ထိုထို ျဖစ္ေလရာရာအမ်ိဳး၌ အသက္ တိုရ၏၊ လုလင္ ထိုအသက္ကိုသတ္ျခင္း ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း ေသြးစြန္းေသာ လက္ရွိျခင္း သတ္ပုတ္ညႇဥ္းဆဲမႈ၌ စိတ္ဝင္စားျခင္း အလံုးစံုေသာ သတၲဝါတို႔၌ သနားျခင္း ကင္းမဲ့ျခင္းသည္ အသက္တိုျခင္းကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ အက်င့္တည္း”

မိုးျပာဦးဉာဏဟာ ဧဝံ ေမ သုတံ အရင္းခံထားတဲ့ သုတ္ကို ဘုရားေဟာအျဖစ္ လက္ခံ ယံုုၾကည္တယ္လို႔ တရားဝင္ ထုတ္ေျပာထားေပမယ့္ သူ႔ဝါဒ မေထာက္ခံတဲ့သုတ္ဆိုရင္ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး မ်က္ကြယ္ျပဳထား ပစ္ပယ္ထားတယ္ဆိုတာ ဒါကို ေထာက္ဆၿပီးေတာ့ သိရွိႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဦးဉာဏဟာ ဓမၼေရးရာမွာသာ နားမလည္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာကေရးရာမွာလည္းပဲ နားမလည္ဘူးဆိုတာ အထက္ပါေျပာစကားနဲ႔ ထင္ရွားေနပါတယ္။ အရင္ေခတ္ကနဲ႔ လက္ရွိတခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြမွာ ေသစား ေသေစ စတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြ အခုထိ ရွိေသးတယ္ဆိုတာ သူမသိလို႔ အထက္ပါအတိုင္း ေျပာၾကားလိုက္တာပါ။ ေသစား ေသေစ မဟုတ္ရင္ေတာင္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ ခံရျခင္းစတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြကိုေတာ့ က်ခံရေသးတာပါပဲ။ ဒါဟာ မေကာင္းတာလုပ္လို႔ လက္ရွိ ဘဝမွာလည္းပဲ မေကာင္းတာ ျပန္ခံရတဲ့ သာဓကပဲ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

ကံအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

စကား ဆက္စပ္ေနၿပီး ကံအေၾကာင္းကို ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ထားၾကဖို႔ လိုအပ္တာေၾကာင့္ရယ္၊ အပိုဒ္(ခ) ကို ရွင္းျပတဲ့အခါမွာ နားလည္လြယ္ကူေစဖို႔ရန္အတြက္ရယ္ ကံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ရွင္းျပေပးပါဦးမယ္။

ကံက ဒိ႒ဓမၼေဝဒနီယကံ၊ ဥပပဇၨေဝဒနီယကံ၊ အပရာပရိယ ေဝဒနီယကံ၊ အေဟာသိကံ ဆိုၿပီးေတာ့ အပိုင္းငယ္ ေလးပိုင္း ရွိပါတယ္။

လက္ရွိ မ်က္ေမွာက္ဘဝမွာ အက်ိဳးေပးတဲ့ ပဌမေဇာ ေစတနာကံကို ဒိ႒ိဓမၼေဝဒနီယကံလို႔ ေခၚပါတယ္။ လက္ရွိဘဝကေန ေသၿပီးေတာ့ ျဖစ္လာမယ့္ ဒုတိယဘဝမွာ အက်ိဳးေပးတဲ့ သတၲမေဇာေစတနာကံကို ဥပပဇၨ ေဝဒနီယကံလို႔ ေခၚပါတယ္။ တတိယဘဝကေန နိဗၺာန္ မရမခ်င္း အက်ိဳးေပးဖို႔ အခြင့္သာတဲ့ဘဝမွာ အက်ိဳးေပမယ့္ ဒုတိယေဇာ တတိယေဇာ စတုတၳေဇာ ပဥၥမေဇာ ဆ႒မေဇာ ေစတနာကံဆိုတဲ့ အလယ္ေဇာ ငါးခ်က္ကို အပရာ ပရိယေဝဒနီယကံလို႔ ေခၚပါတယ္။ အက်ိဳးေပးရမယ့္အခ်ိန္မွာ အက်ိဳးေပးဖို႔ အခြင့္အေရး မရလို႔ အက်ိဳး မေပးေတာ့ဘဲ ခ်ဳပ္ပ်က္သြားတဲ့ ကံေတြကို အေဟာသိကံလို႔ေခၚတယ္။

အဇာတသတ္မင္း ဖခင္ျဖစ္တဲ့ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးကိုသတ္ၿပီး ထီးနန္း လုယူပါတယ္။ တထိတ္ထိတ္ တလန္႔လန္႔နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး။ သူ႔သားက သူ႔ကိုသတ္ၿပီး ထီးနန္းလုမွာကိုလည္းပဲ စိုးရိမ္ ပူပန္ပါတယ္။ ဒါက ဒိ႒ဓမၼ ေဝဒနီယကံပါ။ ေသတဲ့အခါမွာ ငရဲက်ပါတယ္။ ဒါက ဥပပဇၨေဝဒနီယကံ ပါ။ ဒီေခတ္မွာလည္း လူေတြက မေကာင္းမႈေတြကို က်ဴးလြန္ၿပီးရင္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ က်ခံရျခင္း ဒဏ္ေငြ ေပးေဆာင္ရျခင္း နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ေစာျခင္း တထိတ္ထိတ္ တလန္႔လန္႔နဲ႔ ေနရျခင္း စတဲ့ ဒိ႒ဓမၼေဝဒနီယကံေတြကို ခံယူ ရရွိေနၾကတာကိုလည္း အားလံုးအသိပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ မိုးျပာဦးဉာဏက ဒိ႒ဓမၼေဝဒနီယကံကိုေတာင္မွ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္သာ လက္ခံထားတာပါ။ က်န္ကံသံုးမ်ိဳးကိုေတာ့ လံုးဝ ပစ္ပယ္ထားတဲ့သူဆိုတာ ဒီျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ေပၚလြင္ ထင္ရွားေနပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။  ။ ကံအေၾကာင္းကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု သိရွိပါလိုပါက မိုးသု (မႏၱေလး) ေခတ္သံုး ျမန္မာစကားေျပနဲ႔ ေရးသားထုတ္ေဝ ျဖန္႔ခ်ိထားၿပီးျဖစ္တဲ့ မူႀကိဳအဆင့္ ပ႒ာန္းစာအုပ္ ကမၼပစၥေယာတြင္ ဖတ္႐ႈပါရန္။

မိုးျပာဦးဉာဏက ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ မရွိ။ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံရဲ႕ အက်ိဳးဆိုတာမရွိ။ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ မလုပ္ရ။ သူဟာ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံေတြကို မျပဳလုပ္ေတာ့၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ကံေတြကေန လြတ္လပ္ေနတဲ့ ဘုရားအစစ္ကိုသိတဲ့ ျမင္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္ စသျဖင့္ ေဟာေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိေလသဝဋ္ေၾကာင့္ ကမၼဝဋ္ျဖစ္တယ္။ ကမၼဝဋ္ေၾကာင့္ ဝိပါကဝဋ္ ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ကမၼဝဋ္ျဖစ္တဲ့ အကုသိုလ္ အလုပ္ကိုသာမက ကုသိုလ္အလုပ္ပါ မလုပ္ရေတာ့ဘူးလားလို႔ ေတြေဝယံုမွား သံသယ ျဖစ္လာစရာ ရွိပါတယ္။ မိုးျပာဦးဉာဏ ေျပာတာက မွန္မ်ားေနသလားလို႔ ေတြေဝႏိုင္စရာ ရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဟာၾကားေရးသားေတာ္မူထားတဲ့ ပဋိစၥသမုပၺါဒ္ တရားေတာ္ႀကီးကေန ေကာက္ႏုတ္တင္ျပ ေပးပါမယ္။

မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရား၏ ေဟာၾကားခ်က္

တခ်ိဳ႕က ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္မွာ ကုသိုလ္လည္းမရွိ အကုသိုလ္လည္း မရွိဘူးဆိုတာနဲ႔ ကုသိုလ္ကိုလည္း ပယ္ရမယ္လို႔ အလြဲအမွားကို ယူဆၿပီး ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ပုထုဇဥ္ ပုဂၢိဳလ္မွာ ကုသိုလ္ကို ပယ္လိုက္ရင္ အကုသိုလ္ေတြခ်ည္း မျပတ္ ျဖစ္ေနေတာ့မွာပဲ။ ဘယ္လိုလဲဆိုရင္ ၿမိဳ႕ ႐ြာ တစ္ခုမွ လူ လိမၼာ သူေတာ္ေကာင္းေတြကို ႏွင္ထုတ္လိုက္ရင္ လူမိုက္ေတြခ်ည္း က်န္ေနသလိုျဖစ္မွာပဲ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ သစ္ပင္ႀကီးေတြကို ပယ္ရွင္းပစ္လိုက္ရင္ အဲဒီေနရာမွာ အသံုုးမက်တဲ့ ျမက္ပင္ ဆူးပင္ေတြ ေပါက္လာသလိုလည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို ကုသိုလ္ေတြကိုမျပဳပဲ ပယ္တဲ့သူမွာ အကုသိုလ္ခ်ည္း မျပတ္ျဖစ္ၿပီး အပါယ္ ေလးပါးသြားဖို႔ပဲ ရွိတယ္။ လူ႔ဘဝကိုေတာင္ တစ္ဖန္ ျပန္ေရာက္ဖို႔ ခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါ အထူး သတိျပဳၾကရမယ္။

အမွန္မွာေတာ့ “ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္မွာ ကုသိုလ္ မရွိဘူး”ဆိုတာက ကုသိုလ္အမႈကိုျပဳေပမယ့္ အဝိဇၨာ မရွိတဲ့အတြက္ အက်ိဳး ေပးတတ္တဲ့ ကုသိုလ္ မျဖစ္ဘဲ အက်ိဳး မေပးတတ္တဲ့ ႀကိယာမွ် ျဖစ္တာကိုသာ ဆိုလိုပါတယ္၊ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း ေကာင္းတဲ့ကုသိုလ္ အမႈမ်ိဳးေတြကို ျပဳၾကတာပါပဲ၊ ဘုရားကို အ႐ိုအေသ ျပဳၾကတယ္၊ ေထရ္ႀကီး ပုဂၢိဳလ္ေတြကို အ႐ိုအေသ ျပဳၾကတယ္၊ တရားေဟာၾကတယ္၊ တရားနာၾကတယ္၊ တရား ႏွလံုးသြင္းၾကတယ္၊ ေဝယ်ာဝစၥ အလုပ္ေတြကို လုပ္ၾကတယ္၊ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေနတဲ့ သတၲဝါကို တတ္ႏိုင္ရင္ ကယ္ဆယ္ၾကတယ္၊ ဆြမ္း သကၤန္း စသည္ ပိုေနလွ်င္ ေပးသင့္တဲ့သူမ်ားအား ေပးလွဴၾကတယ္၊ သီလသိကၡာ ပုဒ္ေတြကို ႐ို႐ိုေသေသ ေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္၊ ဒီလို ကုသိုလ္အလုပ္ေတြကို ထိုက္သည္အားေလ်ာ္စြာ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ သစၥာေလးပါးကို အၾကြင္းမဲ့ သိၿပီးျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အဝိဇၨာက လံုးဝ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီကုသိုလ္ အမႈေတြကို ျပဳတိုင္း ေျပာတိုင္း ႀကံတိုင္း အက်ိဳး မေပးတတ္တဲ့ ႀကိယာစိတ္ေတြသာ ျဖစ္တယ္၊ အက်ိဳးေပးတတ္တဲ့ ကုသိုလ္စိတ္ကေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ရဟႏၲာမွာ ကုသိုလ္လည္း မရွိဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္၊ ကုသိုလ္ အမႈမ်ိဳးေတြကို မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး။

မွတ္ခ်က္ ။  ။ ရဟႏၲာတို႔သည္ ေကာင္းေသာ အလုပ္မ်ားကို ျပဳၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔ သႏၲာန္၌ ကိေလသဝဋ္ မရွိေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ကမၼဝဋ္ မျဖစ္ေတာ့။ ကမၼဝဋ္ မျဖစ္ေတာ့သည့္အတြက္ ဘဝသစ္ အက်ိဳး ျဖစ္တဲ့ ဝိပါကဝဋ္ကို မျဖစ္ေစေတာ့၊ ဘဝသစ္ မျဖစ္ေတာ့သည့္အတြက္ ေကာင္းေသာ အလုပ္သည္ တစ္ဖန္ျပန္၍ ေကာင္းေသာအက်ိဳးကို မေပးႏိုင္ေတာ့။ အက်ိဳး မေပးႏိုင္ေတာ့သည့္အတြက္ ေကာင္းေသာ အလုပ္သည္ လုပ္ကာမွ်မတၲဟု ဆိုအပ္ေသာ ႀကိယာစိတ္သာ ျဖစ္သြားေတာ့၏။ အမွန္မွာ ေကာင္းေသာအလုပ္ကို ကိေလသဝဋ္ ရွိေနေသာ ပုထုဇဥ္ ပုဂၢိဳလ္ျပဳလုပ္ပါက ကုသိုလ္ဟုေခၚဆို၍ ကိေလသဝဋ္ မရွိေသာ ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္ျပဳလုပ္ပါက ႀကိယာဟု ေခၚဆိုရေတာ့၏။ (စာေရးသူ)

ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါမည္။ 

မိုးသု (မႏၲေလး)

09-Jan-2017

http://thevoicemyanmar.com/tags/ဦးဉာဏ/posts/5196-kak 

ကံအေၾကာင္း နားမလည္တဲ့ မုိးျပာဦးဉာဏ (၂)

10-Jan-2017

ကံအေၾကာင္း နားမလည္တဲ့ မုိးျပာ ဦးဉာဏ (ယမန္ေန႔မွအဆက္)
အဝိဇၨာရွိေနတဲ့ ပုထုဇဥ္ေတြက အဲဒါကို အယူအဆ လြဲၿပီး ဒါန၊ သီလ အစရွိတဲ့ ကုသိုလ္ အလုပ္ေတြကို မလုပ္ဘဲ ပယ္ထားရင္ အဲဒီလူေတြမွာ အခ်ိန္ရွိသမွ် အကုသိုလ္ေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို အကုသိုလ္ေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနရင္ အဲဒီလို လူေတြဟာ အပါယ္ ေလးပါးသြားဖုိ႔ရာ လမ္းပြင့္ေနတယ္လို႔သာ မွတ္ၾကေပေတာ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကုသိုလ္ကို ျပဳခ်င္တဲ့စိတ္ မရွိဘူးဆုိတာ အဝိဇၨာနည္းတဲ့သေဘာ မဟုတ္ဘူး၊ အဝိဇၨာ အားႀကီးတဲ့ သေဘာပဲ၊ အဝိဇၨာ အားႀကီးေတာ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္နဲ႔ ေဝးတယ္လို႔လည္း မွတ္ၾကရမယ္။ 

အဝိဇၨာနည္းပါးလာရင္ နည္းပါးသေလာက္ ကုသိုလ္အမႈေတြမွာ စိတ္က သာသာၿပီး ညြတ္ကိုင္းလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသာတာပန္ျဖစ္လာရင္ ပုထုဇဥ္တုန္းကထက္ ကုသုိလ္ဘက္မွာသာၿပီး စိတ္က ညႊတ္ကုိင္းလာတယ္။ တတ္ႏုိင္သမွ် ကုသိုလ္အလုပ္ကို သာၿပီး စိတ္ပါဝင္စားစြာနဲ႔ လုပ္တယ္၊ သကဒါဂါမ္လည္း ထို႔အတူပဲ အနာဂါမ္လည္း ထုိ႔အတူပဲ၊ ထူးတာကေတာ့ ပလိေဗာဓေတြကို ျဖတ္ေတာက္ၿပီး ဘာဝနာအလုပ္ကို တုိးတက္ လုပ္လိုတဲ့ ဆႏၵသာၿပီး မ်ားလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အနာဂါမ္က အခ်ိန္ရသေလာက္သာ ဘာဝနာအလုပ္မွာ သာၿပီး စိတ္ဝင္စားေနတတ္တယ္။ ရဟႏၲာ ဆုိရင္ေတာ့ အထူး ေျပာစရာ မရွိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္အလုပ္ေတြကို အကုသိုလ္လို သေဘာထားၿပီး တမင္ မပယ္ေကာင္းဘူး ဆုိတာကို သိနားလည္ထားၾကရမယ္။ အဝိဇၨာရွိေနရင္ ႀကံစည္သမွ် ျပဳလုပ္သမွ် ေျပာဆိုသမွ်ဟာ ကုသိုလ္ျဖစ္ရင္လည္း ျဖစ္မယ္၊ ကုသိုလ္ မျဖစ္ရင္ အကုသိုလ္ခ်ည္း ျဖစ္ေနမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ “အဝိဇၨာပစၥယာ၊ အဝိဇၨာဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္။ သခၤါရာ၊ ေကာင္းက်ဳိး ဆိုးက်ဳိးကို ေပးတတ္ေသာ ကုသိုလ္သခၤါရ အကုသိုလ္ သခၤါရတိ႔ုသည္ သမၻဝႏၲိ၊ ျဖစ္ေပၚကုန္၏”လို႔ ေဟာထားပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ မုိးျပာဦးဉာဏေျပာတဲ့ ကုသုိလ္ မလုပ္ရဘူးဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူထားတဲ့ ရဟႏၲာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားမွာ ကုသိုလ္ မရွိဘူးဆုိတဲ့စကား ဘယ္လို ကြာျခားတယ္ ဆုိတာကို နားလည္ေလာက္ၿပီလို႔ ယူဆမိပါတယ္။

၂။ ေထရဝါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ဝိပါကဝဋ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ နားမလည္ၾကဘူး။ အဓိပၸာယ္ ေကာက္ယူတာ မွားေနတယ္။ ကိုယ္လုပ္ၿပီး ကိုယ္ျပန္ခံရမယ္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ မုိးျပာဦးဉာဏရဲ႕ စကားကို ဆက္ ရွင္းျပေပးပါမယ္။

ဒီစကားအရ မုိးျပာဦးဉာဏဟာ ဧဝံ ေမ သုတံ အရင္းခံထားတဲ့ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို လက္ခံထားတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ပဋိစၥသမုပၸာဒ္မွာ ဘုရားရွင္က အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္လို႔ သုံုးပိုင္း ေဟာထားရာမွာ အတိတ္ပိုင္းနဲ႔ အနာဂတ္ပိုင္းကို ပစ္ပယ္ၿပီး ပစၥဳပၸန္ကိုပဲ လက္ခံထားပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ေသာအားျဖင့္ မုိးျပာဦးဉာဏဟာ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူထားတဲ့ တရားေတာ္ေတြကို လိုသလို ျဖတ္ညႇပ္ကပ္ လုပ္ေနတယ္ ဆုိတာ ထင္ရွားပါတယ္။ သူလုပ္တဲ့ ျဖတ္ညႇပ္ကပ္က ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္လား ဆုိေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပရမ္းပတာ ထင္ရာျမင္ရာ လုပ္ေနတာပါ။ 

ပဋိစၥသမုပၸာဒ္မွာ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားတဲ့ ဝဋ္သုံုးပါးထဲက ဝိပါကဝဋ္ဆုိတာ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာ ျဖစ္မယ္။ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတာ ျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့ ကံရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိးမွ်ေလာက္ကိုသာ ရည္႐ြယ္ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္က ေဟာၾကားထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘဝသစ္ တစ္ခုကို ဖန္တီးေပးႏုိင္တဲ့ စြမ္းအားျမင့္ကံရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ျဖစ္တဲ့ ဘဝသစ္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာကို ရည္႐ြယ္ၿပီးေတာ့ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္မွာ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကာထားတဲ့ ဝိပါကဝဋ္ဆုိတာ ကံကေန ထုတ္လုပ္ေပးထားတဲ့ ဘဝသစ္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာကို ဆိုလိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကို မုိးျပာဦးဉာဏက ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာ ျဖစ္မယ္၊ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတာ ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိးမွ်ကိုသာ ေကာက္ယူ ေဟာေျပာေနပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဆုိလိုရင္း အမွန္ျဖစ္တဲ့ ဘဝသစ္ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာအထိ မေကာက္ယူရဲပါဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူက ဘဝသံသရာကို ပစ္ပယ္ထားတဲ့လူ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။ မုိးျပာဦးဉာဏဟာ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ကို အတိတ္နဲ႔ အနာဂတ္ကို ပစ္ပယ္ထားလို႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူက အတိတ္ျဖစ္တဲ့ ကမၼဝဋ္နဲ႔ အနာဂတ္ျဖစ္တဲ့ ဝိပါကဝဋ္ကုိ ဇြတ္အတင္းႀကီး မရမက ပစၥဳပၸန္ လုပ္ေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ေထာက္ဆေသာအားျဖင့္ မုိးျပာဦးဉာဏနဲ႔ ေထရဝါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဘယ္သူက ဝိပါကဝဋ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေကာက္ယူျခင္း မျပဳႏုိင္တာလဲ ဆိုတာ ထင္ရွားေနပါၿပီ။

အပုိဒ္(ခ)မွာ မုိးျပာဦးဉာဏက “က်ဳပ္တုိ႔နဲ႔ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ကြဲတယ္ဆုိတာ က်ဳပ္တုိ႔ကေန သာမန္ခါေလး ကြဲခ်င္လုိ႔ ကြဲလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ လူ႔ေလာကႀကီးရဲ႕ မြဲေတေနတဲ့ျဖစ္ရပ္။ ဥပမာဗ်ာ အခုဆုိရင္ လူေတြ မြဲေနတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔မြဲမွန္း က်ဳပ္တုိ႔ သိတယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔လို မီဒီယာေတြကေန ေျပာလို႔သိတာ။ ဘယ္လို ေျပာတုံးဆုိရင္ဟာ ခ႐ုိနီေတြက ဘယ္လို လုပ္တယ္။ အာဏာရွင္ေတြက ဘယ္လို လုပ္တယ္။ သူကလည္း အခ်က္နဲ႔ လက္နဲ႔ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေျပာတဲ့အခါက် ဘယ္သူေတြက သစ္ေတာေတြလည္းတုံးကုန္ၿပီ။ ေရထဲက ငါးေတြလည္း ကုန္လုေနၿပီတဲ့ ဆုိတာမ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို လုပ္လိုက္တယ္ ဆုိတာမ်ဳိး။ ဘယ္သတၱဳေတြလည္း ကုန္လုေနၿပီ။ သူတုိ႔က လက္ညႇဳိးထိုးေရာင္းတာနဲ႔။ အဲေတာ့ ေရာင္းေတာ့ သူတု႔ိေတာ့ ခ်မ္းသာတာေပါ့။ ဟာ ဒီလိုဆုိရင္ သူတုိ႔ခ်မ္းသာ ၿပီး တုိ႔မြဲတယ္လို႔ဆုိတာဟာ သူတုိ႔ေၾကာင့္ မြဲတာ။ သူတုိ႔ေၾကာင့္ မြဲတာလို႔ဆုိတာ ဒီလိုဆုိရင္ သူတုိ႔ အခုမွလားလို႔ ေမးေတာ့ အရင္တုန္းက ရွင္ဘုရင္ေတြဆိုတာ ဦးသန္းေရႊထက္ အာဏာပိုရွိတယ္။ ဦးသန္းေရႊက ဒီတုိင္းျပည္ႀကီး သူပုိင္တယ္လုိ႔ မေျပာဘူးလို႔။ ရွင္ဘုရင္ေတြက သူပိုင္တယ္လုိ႔ ေျပာတာလုိ႔။ ဒီလိုဆုိရင္ သူ႔ထက္ ဦးသန္းေရႊထက္ အဆေပါင္း မ်ားစြာ ရွင္ဘုရင္ဆုိတာ ဆုိးရမယ္လို႔။ အဲလိုရင္ သူ႔နားကပ္တဲ့လူေတြကိုလည္းပဲ သူ ေဖဘာ ေပးရမယ္လို႔။ ေဖဘာ ေပးရင္လည္း အဲဒီသူေတြပဲ ရၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ နင္းျပား ျဖစ္ရမယ္လုိ႔ မြဲရမယ္လုိ႔။ အဲေတာ့ အဲဒီလို မြဲတာကို ရွင္ဘုရင္နဲ႔ ခုနတုန္းက ပစၥည္းရွိတဲ့သူေတြက လုပ္လို႔မြဲတယ္ဆုိရင္ ဒါေလးေလာက္ မသိဘူးဆုိရင္ထား။ မသိတဲ့အတုိင္းေန။ မဖိနဲ႔။ အဲဒါကို ဘာသာေရးက ဖိေပးတယ္။ မင္းတုိ႔မြဲတာ ေနာက္ဘဝက ကံေၾကာင့္ မြဲတာလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါဆိုရင္ ဒီအာဏာရွင္ေၾကာင့္ မြဲတယ္၊ ခ႐ိုနီေၾကာင့္ မြဲတယ္လို႔ဆိုတဲ့အသိက ဒီလူေတြဆီ ဘယ္လိုလုပ္ဝင္ေတာ့မလဲ။ မင္းတုိ႔ ဒါ မင္းတို႔ ေနာက္ဘဝက ကံေၾကာင့္ မြဲတာလို႔။ ဟိုလူေတြက အႀကဳိက္ေပါ့။ ဟာ တုိ႔ သူတို႔ကုိ ဖိေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ဖိဖိ မဖိမိဘူးဟ။ သူတုိ႔ ကံဆုိးလို႔မြဲတာလို႔  ဆုိတာမ်ဳိးလို ထင္မွာလို႔ ဆုိေတာ့ အဲဒီေတာ့ ဒီလူေတြ အၿမီးစားဖက္ ေခါင္း စားဖက္ ျဖစ္တာကိုး။ ဒါ ငါတုိ႔ ဘုရားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး”လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။

အထက္ပါ စကားမ်ားကို မိုးျပာဦးဉာဏ အာရဲလွ်ာရဲ ေျပာဆုိရဲတာဟာ ကံအေၾကာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္လုိ႔၊ စာေပက်မ္းဂန္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မသင္ယူခဲ့ဖူးလုိ႔ဆုိတာ ထင္ရွားေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီျပႆနာရဲ႕ အေျဖက သာမန္ ဗုဒၶစာေပ လိုက္စားတဲ့သူေတာင္မွ သိေနၾကပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဂုိဏ္းခြဲ တစ္ခု ထူေထာင္ခ်င္သူက ဗုဒၶ တရားေတာ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္တာဟာ အလြန္အံ့ၾသစရာ ေကာင္းလြန္းလွတဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ။

ကံအယူအဆနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ဘုရားရွင္ ပယ္ထားတဲ့ ပုေဗၺကတ ေဟတုဒိ႒ိကံ အယူအဆ၊ ဘုရားရွင္ လက္ခံ ေဟာၾကားထားတဲ့ ကမၼႆကတ သမၼာဒိ႒ိကံ အယူအဆဆုိၿပီးေတာ့ ကံအယူအဆက ႏွစ္မ်ဳိး ရွိပါတယ္။ 

လက္ရွိဘဝမွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္လာသမွ်ဟာ ေရွးအတိတ္ကံေၾကာင့္ခ်ည္းပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ လက္ခံယူဆတဲ့ ကံအယူဝါဒကို ပုေဗၺကတေဟတုဒိ႒ိ လို႔ ေခၚပါတယ္။ အထက္မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ ကံေလးမ်ဳိးမွာ အပရာ အပရိယ ေဝဒနီယကံ တစ္မ်ဳိးတည္းကို လက္ခံၿပီးေတာ့ ဒိ႒ဓမၼေဝဒနီယကံ ဥပပဇၨ ေဝဒနီယကံ အေဟာသိကံတုိ႔ကို ပယ္ထားတဲ့ ကံအယူဆကို ပုေဗၺကတ ေဟတုဒိ႒ိလို႔ ေခၚပါတယ္။ ပုေဗၺကေဟတုဒိ႒ိကို ဘုရားရွင္က မွားယြင္း ေသာကံ အယူအဆ၊ အစြန္းေရာက္ ကံအယူအဆဆုိၿပီး ပယ္ထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က အဂၤုတၱဳိရ္ပါဠိေတာ္ တိ ကနိပါတ္ မဟာဝဂ္ ဧဝံ ေမ သုတံ အရင္းခံထားတဲ့ တိတၳာယတန သုတ္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ေဟာၾကားထားပါတယ္။

“ရဟန္းတုိ႔ ဤသတၱဝါသည္ အလုံးစုံေသာ ခ်မ္းသာမႈ သုခကိုလည္းေကာင္း၊ ဆင္းရဲမႈဒုကၡကိုလည္းေကာင္း၊ မဆင္းရဲ၊ မခ်မ္းသာ (လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ) ဥေပကၡာကိုလည္းေကာင္း၊ ေရွးက ျပဳခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္သာ ခံစားရ၏”ဟု ေျပာေလ့ယူေလ့ ရွိၾကကုန္ေသာ သမဏ ျဗာဟၼဏအခ်ဳိ႕တို႔ ရွိၾကကုန္၏။ ထိုသမဏ ျဗာဟၼဏတုိ႔သုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ အရွင္တုိ႔ “ဤသတၱဝါသည္ အလုံးစုံေသာ သုခ ဒုကၡ ဥေပကၡာကို ေရွးက ျပဳခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္သာ ခံစားရ၏”ဟု သင္တုိ႔ ေျပာေလ့ယူေလ့ ရွိၾက၏ဟူသည္ မွန္သေလာဟု ငါေမး၏။ မွန္၏ဟု ထိုသူတုိ႔ကလည္း ဝန္ခံၾက၏။ “အရွင္တုိ႔ ထိုသုိ႔ျဖစ္လွ်င္ သူ႔အသက္ကို သတ္ေလ့ ရွိသူတုိ႔သည္ ေရွးက ျပဳခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ၾကရလိမ့္မည္။ မျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သူတုိ႔သည္ ေရွးက ျပဳခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ၾကရလိမ့္မည္။ မုသား ေျပာသူတုိ႔သည္ ေရွးက ျပဳခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ၾကရလိမ့္မည္။ ကုန္းတိုက္စကား၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကား၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ေျပာသူတုိ႔သည္ ေရွးက ျပဳခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ၾကရလိမ့္မည္။ သူတစ္ပါး စည္းစိမ္ကို မက္ေမာေလ့ရွိသူ၊ ပ်က္စီးေစလို စိတ္ရွိသူ၊ မွားေသာ အယူရွိသူတုိ႔သည္ ေရွးက ျပဳခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ၾကရလိမ့္မည္”ဟု ငါဆုိ၏။ 

ရဟန္းတုိ႔ ေရွးကျပဳခဲ့ဖူးေသာ အေၾကာင္းကိုသာလွ်င္ အျမတ္တႏုိး ယုံၾကည္စြဲလမ္းၾကသူတုိ႔အား ဤအမႈကိစၥကို ျပဳရန္၊ မျပဳရန္၊ အလိုဆႏၵ၊ အားထုတ္မႈ ဝီရိယသည္ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေခ်။ ဤသုိ႔ျပဳသင့္သည္၊ မျပဳသင့္သည္ကို အမွန္အကန္၊ အခိုင္အၿမဲ မရခဲ့ေသာ္ သတိလြတ္ကင္း ေစာင့္စည္းျခင္း မရွိဘဲ ေနသူတုိ႔အတြက္ အသီးအျခား အေၾကာင္းႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ သမဏဝါဒ မရွိႏုိ္င္ေတာ့ေခ်။ ရဟန္းတုိ႔ ဤသည္ကား ဤသုိ႔ေျပာေလ့ ယူေလ့ရွိေသာ သမဏျဗာဟၼဏတုိ႔၌ အေၾကာင္းႏွင့္တကြ ငါ၏ ပထမ ႏွိပ္နင္းျခင္းေပတည္း။

အထက္ပါ ေဟာၾကားခ်က္အရ ဘုရားရွင္ဟာ လက္ရွိလူရဲ႕ ဆႏၵ ဝီရိယ သတိ ပညာ ေစာင့္စည္း အားထုတ္မႈ တန္ဖိုးေတြကို ပယ္ထားတဲ့ ပုေဗၺကတ ေဟတုဒိ႒ိကို လက္မခံဘူးဆုိတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါကို မုိးျပာဦးဉာဏက မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ အာရဲလွ်ာရဲ ေျပာဆုိရဲတာ အံ့ဖို႔ေကာင္းပါေပစြ။ အခု ဘုရားရွင္ လက္ခံထားတဲ့ ကမၼႆကတ သမၼာဒိ႒ိကံအယူအဆကို ဆက္ၿပီးရွင္းျပေပးပါမယ္။

အနာေရာဂါဆုိတာ သည္းေျခေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အနာေရာဂါ၊ သလိပ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အနာေရာဂါ၊ ေလေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အနာေရာဂါ၊ ထိုသုံုးမ်ဳိး ေပါင္းစုံုၿပီးျဖစ္တဲ့ အနာေရာဂါ၊ ဥတုေဖာက္ျပန္လို႔ ျဖစ္တဲ့ အနာေရာဂါ ခႏၶာကိုယ္ကို မညီမညြတ္ မမွ်မတ ေဆာင္႐ြက္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အနာေရာဂါ၊ လုံု႔လအားထုတ္ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အနာေရာဂါ၊ ကံ၏အက်ဳိးျဖစ္တဲ့ အနာေရာဂါ စသျဖင့္ အနာေရာဂါ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိပါတယ္။

ထုိအနာေရာဂါမ်ားဟာ သက္ဆုိင္ရာ အေၾကာင္းတရား အသီးသီးေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လို႔ နားလည္လက္ခံ ယုံၾကည္ သိျမင္တာကို ကမၼႆကတ သမၼာဒိ႒ိကံအယူအဆလို႔ ေခၚဆိုပါတယ္။ ထိုအနာေရာဂါ မွန္သမွ်ဟာ ေရွးအတိတ္ကံေၾကာင့္ခ်ည္း ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္လက္ခံ သိျမင္တာကို ပုေဗၺကတေဟတုဒိ႒ိလို႔ ေခၚပါတယ္။ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကိစၥရပ္ အားလုံုးဟာ သူ႔ရဲ႕ ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ လက္ခံတာကိုမွ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာက လက္ခံထားတဲ့ ကမၼႆကတသမၼာဒိ႒ိလို႔ ေခၚပါတယ္။ ျဖစ္ေပၚေနသမွ် ကိစၥရပ္အားလုံးဟာ ေရွးအတိတ္ကံေၾကာင့္ခ်ည္း ျဖစ္ေပၚေနတာလို႔ ယူဆတဲ့ ပုေဗၺကတ ေဟတုဒိ႒ိကို ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာက လုံုးဝ လက္မခံပါဘူး။

ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာက လက္ခံ ယုံၾကည္ထားတဲ့ ကမၼႆကတ သမၼာဒိ႒ိကံအယူအဆက ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ပုေဗၺကတေဟတုဒိ႒ိက ဉာဏ္နဲ႔ မယွဥ္ပါဘူး။ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာက လက္ရွိလူရဲ႕ ဆႏၵ ဝီရိယ သတိ ပညာ ေစာင့္စည္းအားထုတ္မႈ တန္ဖိုးေတြကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ ကမၼႆကတ သမၼာဒိ႒ိ အယူအဆကိုသာ လက္ခံ ယုံၾကည္ထားၾကတာပါ။ လူရဲ႕ ဆႏၵ ဝီရိယ သတိ ပညာ ေစာင့္စည္းအားထုတ္မႈ တန္ဖိုးေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳ ပစ္ပယ္ထားတဲ့ ပုေဗၺကတေဟတုဒိ႒ိကို လက္မခံပါဘူး။ အားမေပးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ ခ႐ိုနီေတြ အာဏာရွင္ေတြကို ကာကြယ္ေပးတယ္၊ ခ႐ုိနီေတြ အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ အၿမီးစားဖက္ ေခါင္းစားဖက္ေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ မုိးျပာဦးဉာဏရဲ႕ စကားဟာ ငရဲက လာတဲ့လူ ျပာပူ မေၾကာက္လုိ႔ ေျပာတဲ့စကားပါ။ သူ႐ူးသူႏွမ္းစကားပါ။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ သုံးသပ္ရမယ္ဆုိရင္ မုိးျပာဦးဉာဏဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္မ်ားကို အမွန္တကယ္ တတ္သိနားလည္ျခင္း မရွိတဲ့၊ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္မ်ားကို အၿငဳိးအမ်က္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ဖ်က္ဆီးေနတဲ့၊ ဘုရားရွင္ တည္ေထာင္မူခဲ့တဲ့ သာသနာေတာ္ကို ပ်က္စီးေစခ်င္တဲ့ လူပ်က္ လူရမ္းကား လူလိမ္လူညာ တစ္ဦးဆုိတာ သူ႔ရဲ႕ ေျပာစကားမ်ားက သက္ေသခံေနပါေတာ့တယ္။

ဝတ္ေကာင္းစားလွ ဝတ္ဆင္ထားေသာ လူမုိက္သည္ အေဝးမွ ၾကည့္ေသာ္ တင့္တယ္သကဲ့သုိ႔ ထင္ရ၏။ စကား ေျပာလာေသာ အခါ၌ကား လူ႔ဗာလျဖစ္သည္ကို သိရွိၾကရေလေတာ့၏ ဆုိတဲ့ ဟိေတာပေဒသနီတိ စကားကိုသာ အမွတ္ရေနမိပါေတာ့တယ္။

မုိးသု(မႏၲေလး)10-Jan-2017

http://thevoicemyanmar.com/perspective/5222-kak